សំបុកទាព្រៃស្លាបសនេះ ស្ថិតនៅក្នុងប្រហោង ដើមគគីរ ដែលមានកម្ពស់ប្រមាណ ១២ម៉ែត្រពីដី និងមានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃគូលែន ព្រហ្មទេព ក្បែរភូមិសំបូរ ឃុំស្រយ៉ោង ស្រុកគូលែន ខេត្តព្រះវិហារ។
លោក អ៊ិន ឡុង អាយុ៣៦ឆ្នាំ និងបានរកឃើញសំបុក បាននិយាយថា៖ «យើងបានប្រទះឃើញទាព្រៃស្លាបសមួយក្បាលនៅលើដើមឈើ ពេលដើរទៅស្រែ។ យើងបានរាយការណ៍ទៅកាន់អង្គការ WCS អំពីព័ត៌មាននេះ ពីព្រោះយើងដឹងថា វាជាប្រភេទជិតផុតពូជ។ ក្រុមអ្នកអភិរក្សនៃអង្គការ WCS បានមកពិនិត្យសំបុក ហើយជួលពួកយើងទាំង ០៣នាក់ ឲ្យយាមសំបុកនេះ ដោយផ្ដល់ឲ្យប្រាក់កម្រៃឲ្យពួកយើងជាការតបស្នង។»
បន្ថែមលើនេះ លោក រស់ វ៉ាន់ ប្រធានក្រុមស្រាវជ្រាវប្រចាំដែនជម្រកសត្វព្រៃគូលែន ព្រហ្មទេព នៃក្រសួងបរិស្ថាន និងអង្គការ WCS បាននិយាយថា៖ «បន្ទាប់ពីទទួលបានព័ត៌មាន ក្រុមអ្នកអភិរក្សបានចុះទៅពិនិត្យដល់ទីតាំង។ យើងរីករាយជាខ្លាំងពេលឃើញវត្តមានមេរបស់វានៅទីនោះ និងពងបានចំនួន ០៧គ្រាប់។»
ផ្អែកតាមសេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ WCS បានឲ្យដឹងថា ទាព្រៃស្លាបស ស្ថិតនៅក្នុងបញ្ជីក្រហមរបស់អង្គការ IUCN ជាប្រភេទរងគ្រោះជិតផុតពូជនៅលើសាកលលោក ពីព្រោះចំនួនរបស់ពួកវានៅបន្តធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំងដោយសារតែការបាត់បង់ទីជម្រក ការរំខាននៅតាមដងព្រែក និងការបរបាញ់ជាដើម។ ទាព្រៃស្លាបស មានចំនួនចន្លោះ ២ ៥០១ ០០០ក្បាលនៅលើសាកលលោក និងមានវត្តមានតិចតួចរស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
សេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មានដដែល បានឲ្យដឹងថា តំបន់ខ្ពង់រាបភាគខាងជើងប្រទេសកម្ពុជាក្នុងខេត្តព្រះវិហារ ដែលរួមបញ្ចូលទាំងដែនជម្រកសត្វព្រៃគូលែន ព្រហ្មទេព ដែនជម្រកសត្វព្រៃព្រះរកា និងដែនជម្រកសត្វព្រៃឆែបផងដែរនោះ គាំទ្រដល់ការរស់នៅរបស់សត្វស្លាបប្រភេទរងគ្រោះជាសាកលជាច្រើនប្រភេទ។ សត្វស្លាបទាំងអស់នោះរួមមាន ត្រយ៉ងយក្ស ត្រយ៉ងចង្កំកស និងសត្វត្មាត ០៣ប្រភេទ ដែលសត្វស្លាបទាំងអស់នេះសុទ្ធតែជាប្រភេទរងគ្រោះជិតផុតពូជបំផុតនៅលើសាកលលោក សត្វទាព្រៃស្លាបសដែលជាប្រភេទរងគ្រោះជិតផុតពូជនៅលើសាកលលោក និងសត្វព្រៃជាច្រើនប្រភេទផ្សេងទៀត។ អង្គការ WCS កំពុងធ្វើការងាររួមគ្នាជាមួយក្រសួងបរិស្ថានដើម្បីការពារព្រៃឈើ និងសត្វព្រៃនៅតំបន់ខ្ពង់រាបភាគខាងជើងនេះតាមរយៈសកម្មភាពអភិរក្សជាច្រើន។
កម្មវិធីការពារសំបុកសត្វស្លាប គឺជាគម្រោងអភិរក្សមួយបង្កើតឡើងដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាការប្រមូលពងកូនរបស់សត្វស្លាប។ តាមរយៈគម្រោងនេះ ប្រជាសហគមន៍រស់នៅក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃគូលែន ព្រហ្មទេព និងឆែប ទទួលបានប្រាក់ឧបត្ថម្ភ ប្រសិនបើពួកគាត់ទទួលបានជោគជ័យក្នុងការងារត្រួតពិនិត្យ ការពារ និងយាមសំបុកសត្វស្លាបសំខាន់ៗ រហូតដល់ពេលកូនវាញាស់។ ចាប់ពីឆ្នាំ ២០០២ ដល់ឆ្នាំ ២០១៦ សំបុកចំនួន៣ ៨១៣ និងកូនសត្វស្លាបចំនួន ៦ ៨០៦កូន ទទួលបានការការពារយ៉ាងល្អនៅក្នុងបរិវេណផ្ទៃដីប្រមាណ ៤ ០០០គីឡូម៉ែត្រការ៉េ។
យោងលើការសិក្សាស្រាវជ្រាវកន្លងមក (Clements et al. 2013) យើងបានប៉ាន់ប្រមាណថាកូនសត្វស្លាបប្រភេទរងគ្រោះជាសាកលចំនួនប្រមាណ ៣ ៧០០កូន បន្ថែមទៀត បានញាស់ដែលជាលទ្ធផលចេញពីការការពារសំបុកនេះ ដែលកូននីមួយៗចំណាយអស់ប្រាក់ប្រមាណ ១៣៤ដុល្លារ។
ប្រភព៖ sabay
0 comments:
Post a Comment